Welcome to conservative world

สี่ปีกว่าที่ผม "ทิ้ง" Blog ตัวเอง โดยไม่ได้อัพ Blog นี้นานมาก เรื่องสุดท้ายที่เขียน คือ วิจารณ์หนังเรื่อง 15 ค่ำเดือน 11 ...เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ จากที่ผมเริ่มลงมือเขียน Blog อย่างจริงจังตั้งแต่ปี 2549 ถึงวันนี้ 8 ปีแล้ว ผมก็ยังสนุกกับการเขียนบทความในสิ่งที่ตัวเองสนใจ สี่ปีที่ผ่านไป อย่างน้อย ผมยังได้เขียนหนังสือ เขียนคอลัมน์ และแม้ว่ารูปแบบงานเขียนจะอยู่ในเชิงวิชาการ งานวิจัย แต่ผมก็ยังชอบการเขียนที่เป็น "อิสระ" ไม่ยึดติดกับกรอบใด ๆ ทุกวันนี้งานที่เขียนอยู่มักเน้นไปที่การเขียนเรื่อง "คอร์รัปชั่น" โดยเฉพาะการนำวิชาเศรษฐศาสตร์มาอธิบายปัญหาคอร์รัปชั่น นอกจากนี้ยังมีเขียนเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจโดยผมสนใจการพัฒนาเศรษฐกิจในกลุ่มประเทศ AEC ผมคิดว่าข้อดีของการเขียน Blog คือ การได้ฝึกฝนทักษะทางการเขียนหนังสือ ทักษะที่ว่านี้เราต้องเรียนรู้ที่จะ (1)เลือกเรื่องที่จะเขียนอะไร (2) หาข้อมูลที่จะเขียน (3) ศึกษาสิ่งที่เราจะเขียนให้ละเอียดที่สุด และ (4) ลงมือเขียน โดยส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าการเขียนหนังสือเป็น "ศิลปะ" ที่ต้องใช้ทั้งการลำดับความคิด การใช้ตรรกะเหตุผล การเลือกสรรคำที่ใช้ ท้ายที่สุดการเขียนหนังสือได้สะท้อนความเป็นตัวตนของเราจริง ๆ ออกมา ...วันนี้เหตุผลที่ "ครึ้มใจ" ลงมือเขียนอีกครั้ง สาเหตุมาจากความรู้สึกที่ว่า "เมื่อเราเติบโตขึ้น" เราเริ่มมองโลกแบบอนุรักษ์นิยมหรือเปล่า (วะ) หลายปีมาแล้ว ผมไม่เคยคิดเหมือนกันว่า ผมจะต้องมายืนบรรยายวิชาเศรษฐศาสตร์ให้กับนักศึกษาในฐานะ "อาจารย์พิเศษ" การสอนหนังสือทำให้ผมต้องเรียนรู้ที่จะเตรียมตัวโดยเฉพาะการพัฒนาทักษะในการบรรยายและการพูด ซึ่งผมรู้ดีว่าคงต้องฝึกฝนอีกมาก มนุษย์เราสามารถใช้การสื่อสารเป็น "อาวุธ" ไม่ว่าจากการเขียนหนังสือ หรือ การใช้วาทศิลป์ วันนี้ระหว่างที่ผมได้รับเชิญให้ไปบรรยายหัวข้อ "เศรษฐศาสตร์ว่าด้วยการคอร์รัปชั่น จากทฤษฎีถึงวิธีการปฏิบัติ" สิ่งหนึ่งที่ผมเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง คือ ความอนุรักษ์นิยม (Conservative) ที่เพิ่มขึ้น จริงหรือไม่ที่เมื่อเราอายุมากขึ้น เรากำลังก้าวสู่วัย Conservative นั่นหมายถึง เราจะเริ่มรู้สึก "ขัดหูขัดตา" กับพฤติกรรมของเด็กรุ่นหลัง ๆ ซึ่งรุ่นนี้น่าจะเลยรุ่นน้องเราไปแล้ว ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า โลกของผมในวันนี้ กับโลกของเด็ก ๆ เหล่านี้ จะว่าไปแล้วมัน "โคตรต่างกัน" โดยสิ้นเชิง ระหว่างยืนบรรยายแข่งกับเสียงคุยแทรกของเด็กเพียงไม่กี่คน ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าตัวเองมีความอดทนต่อเรื่องนี้ "น้อยลง" และเมื่อบวกกับพฤติกรรมแปลก ๆ ที่ผมเพิ่งเห็นในห้องเรียนของเด็กสมัยนี้ เช่น การถ่าย Selfie ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ทำให้ผมเริ่มรู้สึกได้ถึง "ความแปลกแยก" ระหว่างรุ่น ความแปลกแยกที่ว่านี้น่าจะเกิดกับอาจารย์มหาวิทยาลัยหลายต่อหลายท่านที่เริ่มรู้สึกแล้วว่า เรากำลังเริ่มกลายเป็น Conservative และหลงเหลือความเข้าใจที่น้อยลงต่อวัยที่เราเองก็เคยผ่านมา อายุที่เพิ่มขึ้นกับประสบการณ์ในชีวิตทำให้ความเป็นเด็กของเราหรือที่ผมเรียกมันว่า Peter Pan ที่เต็มไปด้วยความซุกซน ช่างฝัน และมีจินตนาการน้อยลง สิ่งที่เข้ามาแทนที่วัยเด็ก คือ โลกที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่ง การวางตัว การรักษาขนบจารีตประเพณีที่มาครอบ การรักษากฎระเบียบของคนนสังคมที่บ่อยครั้งมันเลยเถิดไปถึงเรื่อง "ระบบอาวุโส" หลายครั้งเวลาที่ผมเห็นเด็ก "ล้ำเส้น" จนกลายเป็นขาดมารยาท ผมมักบ่นเป็นภาษาจีนว่า "บ่อตั่วบ่อโส่ย" หรือ ไม่รู้จักเล็กจักโต คำนี้แหละที่ผมคิดว่า ทุกคนเมื่อโตขึ้นมา เราจะเริ่มรู้สึกและใช้มันมากขึ้น ทำนองว่า เฮ้ย! กูอายุมากกว่ามึงเยอะนะ ทำอะไรก็เห็นหัวกูหน่อยดิ ด้วยเหตุนี้ การก้าวสู่วัย Conservative นี้เอง ที่ทำให้คนที่อนุรักษ์นิยมมัก "บ่น" ว่า เด็กสมัยนี้มันแย่ เมื่อเทียบกับสมัยเรา เช่นเดียวกันเมื่อเด็กี่ถูกบ่นกุล่มนี้โตขึ้นก็จะใช้คำพูดเดียวกับที่พวกเขาเคยเจอมา หลายปีมานี้ การได้สอนหนังสือบ้างทำให้เห็นโลกของนักศึกษาไทยในวัยที่ตัวเองพ้นมาได้เกือบ 20 ปีแล้ว สิ่งที่เห็นได้ชัด คือ การเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย จากยุคที่พวกผมอยู่คำว่า Email ผมเพิ่งจะมารู้จักตอนปี 4 รุ่นที่มีเพจไว้ตามเพื่อนเข้าห้องเรียน โตขึ้นมา ทำงานได้ ก็เห็นยุคโทรศัพท์มือถือ ที่ประหลาดขึ้นมา คือ มือถือถ่ายรูปได้ จนวันนี้มีเทคโนโลยีไปไกลถึงขั้นที่ว่าเพียงคุณมี Smart Phone หรือ Tablet ความรู้ทั้งโลกก็อยู่ในมือคุณแล้ว...ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะแสวงหามันหรือเปล่า ในยุคของ "สังคมก้มหน้า" เพราะทุกคนหมกมุ่นในโลกของตัวเอง จดจ่ออยู่กับโทรศัพท์และโปรแกรม Social Media อย่าง Facebook หรือ Line ผมว่าคนเรา "ว้าเหว่" และเปลี่ยวเหงามากขึ้น ดูเหมือนเราโหยหาในสิ่งที่เราต้องการ คือ ความสมบูรณ์แบบในชีวิตทั้งรูปร่างหน้าตา ผิวพรรณ การศึกษา อาชีพการงาน ความร่ำรวยหรือแม้แต่การแสวงหา "นิพพาน" ทั้ง ๆ ที่โลกนี้ไ่ม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบไปเสียทั้งหมด... เพราะความสมบูรณ์แบบก็จะต้องถูกแทนที่ด้วย "ความสมบูรณ์แบบกว่า" อย่างน้อยวันนี้ การได้เขียนก็เริ่มทำให้เราเริ่มรู้แล้วว่าเรากำลังจะก้าวสู่วัย Conservative ...Welcome to conservative Hesse004